Nadat ze zichzelf opnieuw de ruimte gaf om te zakken in haar zijn, schreef Mariëlle deze zachte, intieme ode aan zelfliefde. Een warme afstemming voor wie wil herinneren: ik ben liefde. Ik ben genoeg. Alles begint bij mij.

Het is weer tijd voor mij, om mezelf ten diepste te ervaren. Ik adem diep in en uit. Ik laat mijn longen volstromen. Ik gaap en ik laat los. Hier kan ik zijn, in mijn soevereine domein. Wanneer ik maar wil, staat de ruimte die ik ben voor mij klaar, om in te ontspannen en in te ontvangen.

Ik ben benieuwd wat ik hier vandaag ga ontvangen...

Ik laat de gehechtheid aan elke uitkomst los. Alles is al goed zoals het is. Ik weet dat wat mij dient vanzelf naar mij toekomt. Ik hoef geen kracht te gebruiken om iets naar mij toe te halen. Ik trek aan op basis van resonantie.

Ik adem in, ik adem uit. Ik herinner me wie ik ben.

Ik Ben. Ik Besta. Ik Weet Dat Ik Weet.

Ik Ben. Ik Besta. Ik Weet Dat Ik Weet.

Mijn ankers. Mijn basis. Mijn veiligheid. Mijn zekerheid.

Ik ben hier en dat zal ik altijd zijn, wat er ook gebeurt.

Ik laat me vallen in dat weten, dat consistent aanwezig is.

Ik word me gewaar van mijn lichaam, hoe ik zit, wat ik voel, waar mijn lichaam behoefte aan heeft, waar spanning zit van het werken en bepaalde houdingen. Ik geniet enorm van waar ik mee bezig ben en toch heb ik ook pauze nodig, om te ontspannen.

Ik wrijf met mijn handen door mijn haren, masseer mijn hoofd zachtjes en liefdevol. Ik streel mijn gezicht, hals en borst. Ik ben hier bij jou, ik erken dat jij er ook bent, lief lichaam.

Ik gaap opnieuw en laat geluid uit mijn keel stromen, ik zucht lekker met volle overgave. Ik ben vrij in elk moment, om te doen waar ik zin in heb. Wat een leven, wat een besef om bij stil te staan. Ik hou van mijn leven en de keuzes die ik gemaakt heb waardoor ik alles nu ervaar zoals ik het ervaar.

Wat ben ik toch een geweldige Creator. Wat ben ik toch een vreugdevolle visionair. Wat ben ik toch een magisch mooi mens. Wat ben ik toch een prachtige pionier. Wat ben ik toch een organische ondernemer. Wat ben ik toch een lichte (ver)leider.

Ik verleid met mijn aanwezigheid. Ik verleid door een voorbeeld te zijn. Ik verleid door licht te schijnen op wat mogelijk is.

Aaaahhhh wat een heerlijkheid dat ik nu ben waar ik ben. Ik zucht en ik ontspan. Hoe vaak neem je de tijd om te vieren waar je bent en wie je bent geworden? Mensen die blij zijn met zichzelf, daar kunnen we er niet genoeg van hebben.

Ik geniet van mijn eigen gedachten en gevoelens. Ik houd ervan hoe ik zelf kan kiezen wat ik denk over mezelf, dat dit nergens vanaf hoeft te hangen of eerst verdiend hoeft te worden. Ik mag gratis en voor niets mijzelf voorzien van de meest heerlijke perspectieven op mij. Gewoon omdat het zo fijn voelt en het mijn eigen soevereine keuzes zijn rondom de mens die ik bewust creëer.

Ik hou van haar. Ik hou van het spelen met haar en haar persona. Ik hou van de perspectieven die ik kan kiezen en steeds weer kan veranderen.

Ik hou van de ruimte die ik creëer voor de volledige potentie van wie ik ben. Ik hou van mijn diversiteit. Ik hou van mijn toegankelijkheid, ik hou van mijn aanwezigheid, ik hou van mijn stabiliteit, ik hou van mijn onvoorwaardelijkheid, ik hou van mijn stevigheid, ik hou van mijn wijsheid, ik hou van mijn intuïtie en mijn inspiratie, ik hou van alles dat in mijn werkelijkheid verschijnt, op mijn uitnodiging.

Ik hou van dit leven, ik hou van dit moment, ik hou van het nemen van deze tijd voor mezelf. Ik hou van dit warme bad dat ik zelf verwarmd heb met mijn hart.

Ik hou van de wereld die ik voel wanneer mensen hun eigen bad verwarmen met de liefde van hun eigen hart. En dat ze daardoor vanzelf overstromen naar elkaar met warmte, hartstocht, passie en compassie.

Ik hou van mij, want zoals ik van mij houd, houd ik van jou.

Met liefde,

Mariëlle