In dit artikel onderzoekt Mariëlle hoe je jezelf telkens opnieuw kunt kiezen en creëren – net als Bob Dylan, die trouw bleef aan zijn eigen flow ondanks weerstand. Een uitnodiging om te leven vanuit je centrum, vrij van verwachting of herhaling.

Circulair leven. Een stip in het midden. Geen lijn, geen pad. Een simpele stip. In het midden van een cirkel. Dat ben ik. Vanuit dat centrum kan ik overal heen.

Ik hoef niet te zijn wie ik gisteren was. Ik leef vanuit mijn eigen soevereine domein. Ik reageer niet op het veld van het menselijke bewustzijn. Ik creëer vanuit mijn eigen veld.

Lange tijd ben ik een bruggenbouwer geweest. Ik liet mezelf zijn wat ik aanvoelde dat ik kon zijn, zonder golven te veroorzaken in het menselijke collectief om mij heen. Maar dat werkt niet langer voor mij.

Dit is mijn tijd waarin ik net als Bob Dylan van ‘akoestisch’ naar ‘elektrisch’ overstap, zoals zijn verhaal vertelt in de film: 'A Complete Unknown'.

In onderstaand fragment uit de film legt Bob uit dat het volgens hem niet gaat om ‘jezelf vinden’, maar om ‘steeds weer opnieuw te kiezen wie je wilt zijn’.

Hij begon als een akoestische muzikant zonder geld. Maar hij barstte van het talent. Hij brak al snel door en werd bekend. Maar met het bekend en geliefd zijn om wat hij deed, kwam ook een bepaalde last: mensen wilden dat hij bleef wie hij was.

Ze wilden dat hij hun favoriete nummers bleef zingen, keer op keer. Maar hij wilde veranderen. Hij wilde doorgroeien. Hij wilde trouw blijven aan zijn eigen flow.

Zijn album Highway 61 Revisited wordt nu gezien als een van de meest invloedrijke albums aller tijden. Maar toen hij de eerste nummers - met een elektrisch versterkte gitaar - live speelde tijdens een folkmuziek concert, werd hij uitgejouwd. Mensen gooiden zelfs dingen naar zijn hoofd omdat ze zo boos waren dat ze niet kregen wat ze hadden verwacht.

Maar hij bleef staan. Hij deed wat hij zélf wilde doen, in plaats van zich over te geven aan zalen vol mensen.

Dat is moedig. Maar dat is ook wat visionairs en pioniers doen. Ze gaan voorop. Zelfs als anderen nog graag vast willen houden aan het oude, beginnen zij een weg te banen naar het nieuwe.

Ze doen het niet voor anderen. Ze doen het omdat hun ziel hen die kant op leidt – omdat ze niet anders kunnen. Ze voelen zichzelf niet gelukkig, tenzij ze in verbinding blijven met hun eigen stroom van inspiratie en intuïtieve informatie.

Bob heeft 55 muziekalbums uitgebracht en toert nog steeds over de wereld. Hij heeft zelfs als enige songwriter ooit een Nobelprijs gewonnen voor Literatuur. Maar hij kwam niet naar de ceremonie. Hij deed het niet voor de prijzen en de erkenning. Hij deed het voor zichzelf, omdat dit zijn eigen pad was.

Overstappen van ‘akoestisch’ naar ‘elektrisch’, kan letterlijk ‘elektrisch’ aanvoelen. Je voelt dat je een spanningsveld aanraakt. En alleen zij die daarbij aanwezig kunnen blijven, kunnen die elektriciteit laten aarden en omzetten in de meest waanzinnige creaties. Dan wordt het voeding voor het onbekende - en kan het zichtbaar en tastbaar worden, dankzij jou.

Neem een moment om te ademen. Laat de woorden en beelden even inwerken. Wat wordt er in jou wakker bij het lezen van dit verhaal? Wat begint er te trillen? Wat wil er misschien wel gezegd of gevoeld worden, voorbij het bekende?