In dit belichaamde schrijven stroomt Mariëlle volledig in de ervaring van haar ware Zelf. Ze nodigt uit tot aanwezigheid, resonantie en diepe overgave aan de trilling van puur Zijn. Een intiem en krachtig manifest van soevereiniteit.

JA tegen mij

Ik zak diep in het NU-moment. Ik laat mezelf steeds dieper ontspannen. Met elke ademhaling geef ik mezelf dieper over aan de resonantie van wie ik werkelijk ben.

Ik laat het verleden, heden en de toekomst los. Ik laat me écht hier ZIJN. Een zin uit mijn eigen liedje ‘Roep van de Meester’, komt in me op: “Dus adem in, zak nog dieper, laat de ruis van tijd vergaan, jij bent hier om puur te zijn, en in je ware zelf te staan.”

Hier ben ik, klaar om in mijn ware zelf te zijn. Klaar om mezelf te uiten vanuit waarheid: vanuit niets minder dan de ERVARING.

Ik adem en ik zak dieper, ik adem en ik zak dieper, ik adem en ik zucht opgelucht: geen rol meer om te spelen. Alleen ik, hier.

En oh, hoe krachtig voelt het, om dat niet te doen. De voelbare resonantie van mijn Zijn is immens. Ik voel het vibreren in mijn hele veld: écht vrij zijn, vraagt lef. Het lef om JA te zeggen, tegen jezelf, tegen een kracht die bijna te groots voelt om te belichamen. “Kan dit, mag dit?” En dan zelf te antwoorden: JA.

Ja, ik mag zo groots zijn. Ja, ik mag me zo groots voelen. Ja, ik mag zo gecentreerd zijn dat niets me uit het veld kan slaan.

Ja, mijn zijn mag een uitnodiging zijn. Ja, mijn zijn mag een aanmoediging zijn. Ja, mijn zijn mag een herinnering zijn. Ja, mijn zijn mag een spiegel zijn. Ja, mijn zijn mag inspireren. Ja, mijn zijn mag confronteren - met dat wat er is.

Wie in z’n hoofd leeft, ziet overtuigingen. Wie in z’n lichaam leeft, voelt een ervaring: een uitnodiging tot interactie.

Mijn zijn lijkt te zeggen: “Kom hier, ik nodig je uit. Kom hier, ik daag je uit. Kom hier, in de ervaring, waar alles is.”

Ik voel kippenvel van resonantie, bij het typen van deze woorden. Dieper en dieper, laat ik me opnemen door de trilling van mijn eigen veld. Ze communiceert via mij en mijn lichaam.

Ik ben een open kanaal. Ik laat het stromen. Ik denk nergens over na. Ik vertrouw alle woorden, zoals ze komen.

Het voelt intiem en vervullend, om zo samen te zijn met mij. Dit is een ruimte waarin ik niemand anders nodig heb. Dit is een ruimte waarin ik niets tekort kom en drama en lijden niet bestaan. Dit is een ruimte van overvloed en acceptatie.

Dat maakt het zo vredig en tegelijkertijd krachtig hier. Het ontbreekt me aan niets. Ik voel alleen volledigheid. En nieuwsgierigheid: wat is er nog meer? Wat valt er nog meer te voelen? Wat kan ik nog meer toelaten en ervaren?

Ik stuur niet, ik forceer niet. Ik hoef nergens heen. Ik ben hier gewoon en alles komt vanzelf naar mij toe: steeds weer een nieuwe golf van gevoelens die gepaard gaat met woorden.

Dit domein gaat voorbij inzichten, heling en moeite. Dit is het domein van mijn soevereine zijn. Hier ben ik een complete eenheid. Hier ben ik vol-ledig: vol en leeg tegelijk.

Mariëlle kijkt en voelt mee: zij is hier voor de ervaring. Maar wie ik werkelijk ben is degene die nu spreekt. Geen channeling, geen geest buiten mij, geen ET, maar mijn eigen ware stem.

Het voelt zo fijn om ruimte te bieden aan deze stem: mijn stem. Om zelf te erkennen: ja, jij mag er zijn. Ja, je bent zó welkom.

Ik voel weer kippenvel door mijn hele lijf stromen. Dit is waarvoor ik hier gekomen ben. Niet om me in te houden, maar om volle bak te stromen en alle woorden te laten komen.

Ik ben geen bedreiging. Ik ben een uitnodiging.

Ik ben de stem die bij velen onderdrukt is.

Ik laat haar vrij. Ik ben de enige die dat kan. En iedereen heeft zichzelf toestemming te geven, op z’n eigen tijd en tempo.

Ik ben nieuwsgierig naar deze stem, in ieder van ons. De stem die verbonden is met de ervaring, ver voorbij het denken.

Ik nodig uit, terwijl ik resoneer, met dat deel van jou. Het maakt iets los, de trilling achter deze tekst doet dat vanzelf.

Ik doe niets. Ik ben hier. Ik stroom. Ik deel, vanuit vrijheid.

Ik ben wie ik ben. Aan de ervaring valt niets te veranderen: die is. En de trilling daarvan staat ook vast, die hoef ik niet meer te creëren of te manipuleren. Het is een kwestie van toelaten. De frequentie van puur zijn, vol-ledig toelaten zoals ze is.

Groots, ja. Krachtig, ja. Puur, ja. Indrukwekkend, ja.

Ja, tegen dat alles. Meer, meer, meer, meer.

Geen dag meer zonder. Ja, tegen mij.

Ik mag kiezen voor mezelf. En mij ZIJN.

- Mariëlle