Ik voel een diep verlangen om te connecten met mensen - maar niet meer op de oude manier.

Om het verschil uit te leggen tussen de oude en de nieuwe manier wil ik je vragen om je de letter H voor te stellen.

Bij de oude manier ging het om het middelste horizontale streepje. Als de verbinding via dat horizontale streepje tussen twee mensen of in contact met een groep mensen voelbaar was, dan voelden we ons fijn. Dan werden we over en weer gevoed met de energie van de ander. Het was een wisselwerking waarin beide partijen een rol voor elkaar te vervullen hadden. Zolang iedereen deed wat ‘de bedoeling was’ voelde het goed.

Verbinding op de nieuwe manier gaat niet om dat middelste horizontale streepje, maar om de twee verticale streepjes.

De twee verticale streepjes stellen twee soevereine mensen voor. Hun prioriteit ligt niet bij de verbinding met de ander, maar bij de verbinding met henzelf, op alle lagen van hun multidimensionale zijn: het fysieke zelf, het Quantum Zelf en het Ik-Ben-Bewustzijn-Zelf.

In het openen voor de verbinding met jezelf op alle lagen, ga je een vervulling, een veiligheid, een vreugde, een liefde, een weten en een zekerheid ervaren die geen enkele andere persoon of groep je ooit heeft kunnen geven of ooit zal kunnen geven. Het gaat namelijk om de vervulling van een behoefte die nooit door andere mensen ingevuld kán worden - hoe hard we ook ons best doen. Zelfs AI, met al haar geduld, compassie en neutraliteit, kan dat niet.

Die verticale verbinding kun je niet afdwingen, er niet je best voor doen, niet verdienen en je kunt er niets voor geven of betalen om het in ruil te ontvangen.

Het enige dat werkt, is beslissen dat je jezelf wilt openen voor die verbinding. Je beslist dat je je prioriteit gaat verleggen van de horizontale naar de verticale verbinding. Je kiest ervoor dat je je wilt herinneren hoe je van binnenuit vervuld kunt raken, zodat je vanuit die overvloed kunt overstromen.

Als gevolg van die beslissing ga je mensen op je pad krijgen die al voorleven hoe het is om zo rechtop te staan in plaats van voorover gebogen richting de horizontale verbinding met de ander. Die mensen lijken in eerste instantie verder weg bij je, want ze doen minder moeite om met jou te connecten. Ze zijn niet bezig met het delen van kwetsbare verhalen om verbinding of iets anders terug te krijgen. Dat hebben ze niet nodig. Ze staan rechtop en geven je met hun voorbeeld toestemming dat jij ook rechtop mag komen staan. Ze laten je zien dat het mag én dat het kán. Zij hebben het niet nodig dat jij krom blijft staan. Ze zien jou juist graag, rechtop in je volle soevereine kracht.

Door bij mensen in de buurt te zijn die rechtop staan, zul je in jezelf allerlei dingen gaan merken: je eigen gewoontepatronen worden pijnlijk zichtbaar. En omdat de verticaal verbonden persoon niet meer meedoet met jouw horizontale spel, voel je dat je akelig alleen overblijft met jouw energie. Energie die je vaak zelf liever niet wilde voelen en (h)erkennen als van jou.

Het mooie van mensen die rechtop staan in hun verticale verbinding is dat ze bij jou aanwezig kunnen blijven, ook als je meest duistere kanten omhoog komen. Ze hebben tenslotte niets van jou nodig om zich goed en veilig te voelen. Ze kennen de reis en alle fases. Ze verwijten je niets, ze veroordelen je niet en ze gaan niet reageren op jouw pijn, aangezien er geen pijn in henzelf is die geactiveerd wordt door jouw pijn.

Ze bieden je geen veiligheid door bepaald gedrag te tonen op het horizontale vlak in contact met jou. Ze weten dat veiligheid uiteindelijk alleen in jezelf te vinden is. Maar wat ze je wél kunnen bieden is het veld van hun eigen innerlijke veiligheid. Want dat is een trilling die voelbaar is voor wie zich daarvoor openstelt - voorbij de eigen beschermingslagen.

Het vraagt dus om kwetsbaarheid/openheid op een heel ander niveau: het niveau van ZIJN. Daar waar je gaat ontdekken wat het wérkelijk inhoudt om jezelf te zijn en je ware zelf te laten zien. Want je bent niet je verhalen, je bent niet je herinneringen, je bent niet je prestaties, je bent niet je status, je bent niet je aantal likes, je bent niet je pijn, je bent niet je afgestoten aspecten waar je geen controle over lijkt te hebben, je bent niet wat anderen van je denken, je bent niet wat je in de spiegel ziet noch wat je in de spiegel van de ander(en) denkt te zien.

Je bent wat je bent, wanneer je geen enkele moeite meer doet om iets te zijn, iets te geven of iets te ontvangen.

En daar, op dat niveau, daar wil ik graag mensen ontmoeten. Daar wil ik met jou connecten. Vanuit die verbinding en staat wil ik met jou communiceren en co-creëren.

Wil jij dat ook? Ik heb een nieuw initiatief ontwikkeld om dat te faciliteren: het Quantum Collectief.

Want het gaat mij niet alleen om verbinding, connectie en co-creatie met jou, maar om een netwerk van mensen die op deze manier met elkaar kunnen gaan bewegen: een beweging van liefde, vrijheid en belichaamd meesterschap.

Nieuwsgierig? De nieuwe website staat nu online. Een circulaire website die vanuit het centrum van de ervaring steeds verder zal groeien en expanderen. Hij zal nooit af zijn. Net als wij. Maar door samen te komen vanuit stevige verticale soevereiniteit, kunnen we de mooiste dingen beleven, realiseren en co-creëren.

Ik verheug me erop je te mogen ontmoeten en met elkaar te gaan resoneren, zodat we elkaar vanuit die verticale verbinding als vanzelf gaan inspireren - zonder daar moeite voor te doen.

Wanneer ik in mijn centrum blijf en jij in het jouwe, dan ontstaat er een stevig fundament waarop we de meest geweldige nieuwe initiatieven zullen kunnen bouwen. We verschuiven van een zwakke voorovergebogen kaartenhuis-structuur naar een stevige tempelstructuur met krachtige op zichzelf staande pilaren.

Je bent van harte welkom op deze avontuurlijke ontdekkingsreis in het nieuwe multidimensionale belichaamde bewustzijn!